Porównanie systemów planowania przestrzennego w Polsce i na Słowacji

Jednym z celów planowania przestrzennego jest ochrona dziedzictwa kulturowego i zabytków. Konieczność uwzględnienia go w opracowaniach planistycznych powoduje, że w procedury planowania przestrzennego włączane są działania związane ze świadomym kształtowaniem krajobrazów kulturowych oraz opieką nad obiektami historycznymi. Mimo to uważa się, że w tworzonych w Polsce dokumentach planistycznych możliwości te są wykorzystywane niedostatecznie. Celem pracy było porównanie systemów planowania przestrzennego w Polsce i na Słowacji ze szczególnym uwzględnieniem uwarunkowań, jakie muszą zostać wzięte pod uwagę przy tworzeniu dokumentów planistycznych w miejscowościach z architekturą zabytkową. Analiza przykładowej dokumentacji stworzonej dla miast o walorach historycznych (Lanckorony w Polsce oraz Lewoczy na Słowacji) pozwoliła Autorowi na stwierdzenie, że miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego na Słowacji zawierają mniej szczegółów związanych z ochroną wartości kulturowych i zabytków niż plany uchwalane w Polsce. Jest tak, ponieważ jedyną instytucją, która posiada w tym zakresie na Słowacji kompetencje, jest wojewódzki konserwator zabytków. Praca wymagała od Autora przeanalizowania wielu aktów prawnych (także w języku słowackim) oraz odwiedzenia archiwów państwowych. Na podstawie pracy powstał artykuł naukowy opublikowany we współautorstwie z pracownikiem naukowym Uniwersytetu Technicznego w Koszycach: Bieda, A.; Pukanská, K.; Sala, B. (2018). Spatial planning in localities with special historic values on examples of Poland and Slovakia. Geomatics and Environmental Engineering, 12(1), 5-27. http://dx.doi.org/10.7494/geom.2018.12.1.5

Praca opracowana w 2016 r. pod kierownictwem dr hab. inż. Agnieszki Biedy, prof. AGH.